Workshop - 28/09/2017 - Muzische vorming vs kunst
Verloop:
Op 28/09 stond er een workshop op de planning. Muzo vs kunst...
Het was niet direct mijn eerste keuze om deze workshop te volgen, aangezien ik vorig jaar een DoeWap workshop had gevolgd en deze wel leuk waren om te doen. Mijn voorkeur lag dus eerder uit naar hun workshop. Door omstandigheden kan ik niet op die dag aanwezig zijn, dus ben ik toch voor de kunst-workshop gegaan. En ik moet toegeven dat het een enorm goede keuze was. Hieronder schets ik een kort verloop van de workshop. In volgende blogberichten ga ik dieper in op de dingen die we gedaan hebben en mijn mening hierover.
We zijn gestart met een korte voorstelling van elkaar en welke plaats muzische inneemt in je leven en werk. Na dit verplicht nummertje, en een filmpje (waarbij snel duidelijk werd dat enthousiasme het begin is van alles. Zonder enthousiasme kan je kinderen en andere mensen niet meenemen in je verhaal, in je les.) gingen we aan de slag.
Eerst zijn er een paar kennismakingsspelen gepasseerd, waarbij het begroeten, praten met elkaar en nadien het "opzetten van een ander gezicht" stapsgewijs werden aangebracht.
Wat we toen nog niet wisten was dat dit de voorloper was naar het kunstaspect. De kruisdraging van Bosch werd getoond. Een schilderij met verschillende gezichten die verschillende karakters tonen. De eerste opdracht was om per 4 een karakter van het schilderij uit te beelden door middel van op te wandelen en één slagzin te zeggen. De anderen moesten raden welke persoon uitgebeeld werd.
De volgende opdracht werd per 3 gedaan. In het schilderij staan verschillende groepjes van mensen. Uit deze groepjes koos je een paar karakters en met deze karakters deed je een korte scene met tekst. Wederom moesten de andere raden wie we waren.
Na de opdrachten was de "les" gedaan en gingen we over op iets anders. Er werden verschillende inspiratiebronnen in het lokaal gelegd. Eerst keek je hier alleen naar, nadien voerde je over verschillende een gesprek met twee. Uiteindelijk kozen we per 4 een inspiratiebron en moesten we proberen een kort lesverloop te schetsen aan de hand van deze bron. Voor ons was dit een schaduwspel dat we met de leerlingen wilden doen. Startend met de handen achter doek om zo verder te werken tot hun volledig lichaam. Dit werd dan opgenomen en bewerkt met muziek en andere effecten. Geen taak voor in één les, maar wel om over verschillende lessen te geven.
Na deze opdracht werd er nog even wat meer info gegeven over Periscoop, een nieuwe methode die inspeelt op het doen van de kinderen, en het enthousiasme van de leerkracht. Niets moet gevolgd worden, maar de lessen kunnen als inspiratie dienen om een bepaalde opdracht te geven. Op het eerste zicht lijkt het me een aangename en vrije methode om mee te werken.
Verloop:
Op 28/09 stond er een workshop op de planning. Muzo vs kunst...
Het was niet direct mijn eerste keuze om deze workshop te volgen, aangezien ik vorig jaar een DoeWap workshop had gevolgd en deze wel leuk waren om te doen. Mijn voorkeur lag dus eerder uit naar hun workshop. Door omstandigheden kan ik niet op die dag aanwezig zijn, dus ben ik toch voor de kunst-workshop gegaan. En ik moet toegeven dat het een enorm goede keuze was. Hieronder schets ik een kort verloop van de workshop. In volgende blogberichten ga ik dieper in op de dingen die we gedaan hebben en mijn mening hierover.
We zijn gestart met een korte voorstelling van elkaar en welke plaats muzische inneemt in je leven en werk. Na dit verplicht nummertje, en een filmpje (waarbij snel duidelijk werd dat enthousiasme het begin is van alles. Zonder enthousiasme kan je kinderen en andere mensen niet meenemen in je verhaal, in je les.) gingen we aan de slag.
Eerst zijn er een paar kennismakingsspelen gepasseerd, waarbij het begroeten, praten met elkaar en nadien het "opzetten van een ander gezicht" stapsgewijs werden aangebracht.
Wat we toen nog niet wisten was dat dit de voorloper was naar het kunstaspect. De kruisdraging van Bosch werd getoond. Een schilderij met verschillende gezichten die verschillende karakters tonen. De eerste opdracht was om per 4 een karakter van het schilderij uit te beelden door middel van op te wandelen en één slagzin te zeggen. De anderen moesten raden welke persoon uitgebeeld werd.
De volgende opdracht werd per 3 gedaan. In het schilderij staan verschillende groepjes van mensen. Uit deze groepjes koos je een paar karakters en met deze karakters deed je een korte scene met tekst. Wederom moesten de andere raden wie we waren.
Na de opdrachten was de "les" gedaan en gingen we over op iets anders. Er werden verschillende inspiratiebronnen in het lokaal gelegd. Eerst keek je hier alleen naar, nadien voerde je over verschillende een gesprek met twee. Uiteindelijk kozen we per 4 een inspiratiebron en moesten we proberen een kort lesverloop te schetsen aan de hand van deze bron. Voor ons was dit een schaduwspel dat we met de leerlingen wilden doen. Startend met de handen achter doek om zo verder te werken tot hun volledig lichaam. Dit werd dan opgenomen en bewerkt met muziek en andere effecten. Geen taak voor in één les, maar wel om over verschillende lessen te geven.
Na deze opdracht werd er nog even wat meer info gegeven over Periscoop, een nieuwe methode die inspeelt op het doen van de kinderen, en het enthousiasme van de leerkracht. Niets moet gevolgd worden, maar de lessen kunnen als inspiratie dienen om een bepaalde opdracht te geven. Op het eerste zicht lijkt het me een aangename en vrije methode om mee te werken.
